Februari 2020

27 februari 2020 - Siem Reap, Cambodja

Hi allemaal,

Al weken (maanden?) zit ik te denken dat het weer hoog tijd is voor een blogje. Even een update geven hoe het met ons gaat. Nou, daar kan ik kort over zijn: het gaat fantastisch! Zo, blogpost is klaar!

En dan nu de lange versie:

Ik heb helemaal m’n draai gevonden op high school, en vind het onwijs leuk. Ik vraag me nu vooral af hoe ik het zo lang heb kunnen volhouden op primary. Ik vind de vakken die ik geef veel interessanter, en heb meer tijd gedurende de dag om m’n lessen voor te bereiden. Vooral de vakken humanities en PSHE vind ik onwijs leuk om te geven. De onderwerpen die aan bod komen vind ik over het algemeen erg interessant en ik heb veel vrijheid om ze zelf in te vullen. Zo heb ik het met year 7 gehad over natural disasters, disabilities en Engeland in de periode vanaf 1066, een soort real-life Game of Thrones. Met year 8 hebben we het gehad over China, Human Rights en hebben we net een unit afgerond over terrorisme. Zo als het er nu uit ziet ga ik volgend schooljaar dan ook geen Engels meer geven en kan ik me lekker focussen op humanities.

De school is maar heel klein (120 leerlingen) en ook de klassen zijn klein (tudden de 12 en 20 kids) en de leerlingen zijn fantastisch. Over al algemeen zijn luisteren ze goed en zijn er weing tot geen orde problemen, een enkeling uitgezonderd. Ik kan nog steeds vol verbazing kijken naar de lunchpauze, als alle kinderen samen aan lange tafels zitten te eten. Er heerst een soort rust. Er wordt op normale toon met elkaar gesproken en er is nooit enige vorm van aggressie. De meesten zitten met hun klasgenoten, maar er wordt ook wel gemixt, zeker als ze na de lunch gaan pingpongen of volleyballen.

Ik merk dat ik een enorm voordeel heb dat ik de leerlingen zo goed ken, de meeste heb ik 2 of 3 jaar in de klas gehad, dat maakt het wel makkelijker om een band op te bouwen. Dat was iets waar ik in het begin heel erg aan moest wennen, dat de afstand tussen leerling en leraar veel groter is en dat ik ze meer los moet laten. Tegelijkertijd zijn het nog steeds kinderen van soms maar 11 jaar, die kun je ook niet helemaal zelfstandig laten zijn.

De organisatie van high school en het samenwerken met collega’s uit alle hoeken van de wereld is eh…uitdagend. Laten we het erop houden dat ik een hoop leer. Gelukkig heb ik ook een aantal fijne collega’s, maar helaas vertrekken de meesten aan het einde van het jaar omdat hun contract erop zit.

Led heeft aardig moeten wennen aan het werken in year 4 (groep 6), met de ‘oude’ kinderen. Ook hij ervaart een grotere afstand tussen hem en de leerlingen. Hij mist enorm het contact met de kinderen en wil volgend jaar graag een paar jaartjes omlaag. In de afgelopen maanden heeft hij de bibliotheek op primary helemaal georganiseerd en hij is nu begonnen aan de high school bieb. Ook is hij gestart met een cursus over autisme om te kijken hoe hij kinderen bij ons op school beter kan begeleiden. Officieel heeft niemand bij ons autisme of andere leerproblemen; we hebben geen mogelijkheden om kinderen te laten testen. Daarbij willen veel ouders ook niet horen dat er ‘iets’ met hun kind is.

Verder is Led begonnen met een trainer om de spieren rondom z’n knie sterker te maken en gaat nu minstens 2x per week naar de sportschool, ook heb ik hem al een paar keer kunnen overhalen voor een fietstochtje, maar tot nu toe is mijn fietsvirus niet besmettelijk.

Over besmettelijk gesproken, een maand geleden was iedereen helemaal in de ban van het Corona virus. Siem Reap wordt wekelijks overspoeld door (Chinese) touristen en veel ouders van onze leerlingen hebben tourcompanies of hotels en restaurants. We zitten dus vlakbij de bron. We meten de temperatuur van de kinderen iedere ochtend bij binnenkomst, en een aantal ouders kozen er zelfs voor om hun kinderen een paar weken thuis te houden. De angst is inmiddels wel gezakt en alles is weer redelijk terug naar normaal. Al merken we wel dat het een stuk rustiger is in de stad, veel minder grote bussen en bij de tempels schijnt het helemaal rustig te zijn, zó rustig dat je zelfs korting krijgt op de toegangspas voor Angkor Wat: 2 dagen voor de prijs van 1.

Afgelopen kerstvakantie hebben we een reis gemaakt die al jaren hoog op ons lijstje stond: India. Iedere keer krabbelden we toch terug door alle negatieve verhalen die we erover lazen. Maar vanaf het moment dat we aankwamen in Jaipur waren we om. Wat een geweldig land! Het is een aanslag op je zintuigen, dat is zeker waar, maar wij vonden de mensen bijzonder vriendelijk en gastvrij en het rondreizen ging onwijs makkelijk. Treinen en hotels book je allemaal met een app- net zoals taxis en tuktuks. Niet alle chauffeurs spreken Engels, en we hebben regelmatig gehad dat we ergens op de taxi of tuktuk stonden te wachten en dat de driver dan belde om te vragen waar we precies stonden. Dan geef je gewoon je telefoon aan de eerste beste Indier die dan even in het Hindi uitlegt waar we staan, handig!

We hebben 2.5 week door Rajasthan gereisd, we zijn o.a. naar Jaipur, Jodphur, Jaisalmer, Bundi en Chitturgarh geweest. We hebben prachtige forten gezien, paleizen, de Taj Mahal en hebben op een kameel gezeten. We hebben heerlijke curries en samosas gegeten en Delhi-belly is ons gelukkig bespaard gebleven. We gaan zeker nog een keer terug naar India, maar dan naar een ander gebied.

Ons dagelijks leven gaat z’n gangetje, Led is altijd wel iets aan het studeren en ik ben nog altijd vaak aan het sporten. Crossfit ben ik mee gestopt omdat de lestijden niet werkten voor mij, en ben weer begonnen met kickboksen. Maar alleen de non-contact variant, lekker op de zak beuken. Met de fietsclub gaan we nog altijd iedere zondag mountainbiken en soms een weekendje weg. Ook tennis ik nog regelmatig.

Led en ik tellen de weken af voor onze volgende trip in april: Sumatra end dan is het nog maar een paar maanden tot we samen weer samen naar Nederland komen, eind juni tot eind juli.

Hoe gaat het met jullie?

Liefs,

Led en Evelien

Foto’s

2 Reacties

  1. Ankie:
    28 februari 2020
    Was ook weer goed om bij jullie te zijn geweest !
  2. Paula de Bakker:
    7 maart 2020
    lieve Evelien,
    Dankjewel voor jouw heerlijke mail!
    Bij jullie is t niet zo "we zijn jong en we willen wat..."nee: we doen ook WAT !! Fantastisch wat jullie allemaal ondernemen, maar vooral ook het lesleven, wat jullie met zoveel liefde doen... Jullie zijn autoriteiten. ! Die afstand zie ik als respect en jullie zullen dus in de hoofden van jullie leerlingen altijd "mee blijven doen".
    Mooi en goed!
    Die kinderen zijn bevoorrecht.
    Helaas loopt een klein gedeelte van onze jeugd met messen, ook op school. Oma Rutten zou zeggen: "mensen zijn niet slecht, ze worden slecht gemaakt."
    Mag ik bij gelegenheid van jullie weten waar de letters PSHE voor staan (of is dat erg dom)
    En dan die reis naar India.... geweldig zoals jullie dat met een gemak ondernemen.
    Ik ben blij dat jullie het zo goed hebben daar !
    Ga zo door en AUB "wordt vervolgd"
    Led, succes en beterschap met je knie.
    Evelien en Led: HET ALLER ALLERBESTE EN LIEFS van jullie T. Paula.