Wonder Learning Centre

Hi allemaal,

Het is weer hoog tijd voor een update! Wat is er veel gebeurd in de afgelopen maanden. In mijn vorige blog schreef ik dat ik mijn baan had opgezegd, en me aan het orienteren was op een nieuwe stap.

In die tijd ben ik benaderd door een aantal ouders om hun kinderen priveles te geven. Op dat moment gaf ik al bijles aan twee kinderen van 5&6 jaar, en ben er op die manier een beetje ingerold. Aanvullend hierop ben  ik in november begonnen met twee tieners, ik gaf ze een aantal uur per week Engels en humanities. Om deze leerlingen een (bijna)volledig high school programma te kunnen bieden, heb ik een ex-collega benaderd om science en wiskunde te geven. Dit is binnen record tijd uitgegroeid tot een heus bedrijf: Wonder Learning Centre. Wonder omdat Cambodja ook wel Kingdom of Wonder wordt genoemd, maar het verwijst ook naar verwonderen. We zijn geen school, maar specialiseren in priveles, les in kleine groepjes en we organiseren na-schoolse activiteiten. Sommigen van onze studenten komen na school naar ons centrum, maar we hebben ook een kerngroepje dat hun volledige onderwijs van ons krijgt. Met dit groepje pubers is het heerlijk werken, er hangt een fijne, ontspannen sfeer tijdens de lessen en het voelt gewoon heel relaxed. We zitten met z’n allen aan een grote tafel, laptops open en kladblokken ernaast.

Vanaf het moment dat ik mijn zakenpartner een berichtje stuurde of zij interesse had om met mij een bedrijf te starten, tot het moment dat we onze deuren openden zat precies 1 maand. Nou moet ik er wel bij zeggen dat het relatief gemakkelijk is om een bedrijf op te zetten in Cambodja, maar evengoed hebben we non-stop gewerkt deze tijd. Veel koffie, veel meetings en eindeloze to-do lijsten. Onwijs stressvol, maar het gaf ook een enorme kick om te doen.

Allereerst hadden we een naam en logo nodig, vervolgens business registratie, bewijs van inwoning, locatie, website, Facebook, Instagram, lesmateriaal om een aantal dingen te noemen. We hebben een hoop geleerd in deze tijd! Mijn partner en ik vormen een fantastisch team. Dat wisten we al toen we samen werkten, maar het blijkt nu maar weer. We zijn nu ongeveer 4 weken open, en we zijn erg tevreden met hoe het loopt. We maken lange dagen, maar het cliché is waar, het is veel leuker als je het voor jezelf doet.

Mijn rooster zit inmiddels nagenoeg vol. Mijn werkzaamheden lopen uiteen van het begeleiden van een dyslectische leerling, het geven van Engels en humanities aan 3 pubers tot Nederlandse les op verschillende niveaus.Daarbij hebben we momenteel 2 freelancers voor ons werken die de drama- en schaakclub runnen, en hebben we een maandelijkse youth club voor tieners.

Ik ben dus lekker druk geweest dus de laatste tijd, en in mijn haast van de ene klus naar de andere heb ik 2 weken geleden een motor ongeluk gehad, niet heel ernstig, wel pijnlijk en vervelend. Tja, dan moet je ook maar niet rijden op slippers…Veel schaafwonden, gekneusde ribben en een verrekte schouder, het had veel erger kunnen zijn. Momenteel is de hele stad veranderd in een bouwput omdat ze overal de wegen aan het verbreden zijn, niet erg fijn om over alle hobbelwegen te rijden in een tuktuk met slechte vering. Na een paar dagen tuktukken kon ik gelukkig een brommertje lenen en had ik m’n vrijheid terug.

Met Led gaat het goed, het gaat lekker op school en hij heeft steeds meer kinderen onder zijn hoede. Zowel kinderen met special needs als kinderen die bijgespijkerd moeten worden met Engels. Zo wordt zijn werk steeds interessanter en uitdagender. Lichamelijk is hij gelukkig weer helemaal hersteld, hij doet tegenwoordig aan yoga en slaat regelmatig een shutteltje in het park.

Een deel van de kerstvakantie hebben we doorgebracht op Koh Rong Samloem, een eilandje in het zuiden van Cambodja. Het is maar 500km, maar wel een onderneming om te komen. We hebben er ruim 10 uur over gedaan om in Sihanoukville (wie heeft de aflevering van Ruben Terlou gezien?) te komen, daar de nacht doorgebracht en de volgende dag nog een uur op de boot. Maar dan zaten we ook wel op een bounty strand, compleet met blauwe zee en wuivende palmbomen. Voor het eerst hebben we oud en nieuw in Siem Reap doorgebracht (normal gesproken zijn we op reis) Pubstreet was afgeladen met jonge Cambodjanen, geen buitenlanders te zien. Wat een feest!

Wat al de ontwikkelingen van de laaste maanden gaan betekenen voor ons verblijf ik Cambodja weten we nog niet. We hebben voorlopig nog steeds geen plannen om te vertrekken, zeker nu bijna de hele wereld op slot zit is het beter om hier te blijven. Er zijn hier nog genoeg mogelijkheden voor ons, dat blijkt maar weer. Ik ben ontzettend blij met mijn beslissing om mijn baan op te zeggen, het heeft zoveel andere deuren geopend.

We realiseren ons hoe goed we het nu hebben, het is voor ons moeilijk voor te stellen hoe het voor jullie moet zijn met de lockdown en alle gevolgen vandien. We wensen iedereen het allerbeste en hopelijk kunnen we snel weer naar Nederland om jullie te zien.

Neem vooral een kijkje op onze website http://www.wonderlearningcentre.com, en like en volg ons op Facebook en Instagram.