ff wat anders

Hi allemaal,

Even een ander blogje dit keer. Het leek me wel leuk om wat dagelijkse dingen te beschrijven die voor ons inmiddels heel normaal zijn, maar in Nederland toch echt anders gaan.

Eten

Wij koken nagenoeg nooit. Uit eten gaan is namelijk veel goedkoper en gemakkelijker. Wij gaan meestal naar goedkope restaurantjes op straat waar je voor $1,50 een enorm bord nasi hebt, en voor $2-$3 gerechten zoals kip met cashew noten, groente in oestersaus of een lekkere curry. Voor die prijzen gaan wij natuurlijk niet ons best doen in ons ienieminie keukentje in 30 graden. Alleen op zondagmiddag maak ik een uitzondering. Dan maak ik meestal een grote pan soep of een groente prutje waar ik dan bijna de hele week van kan lunchen. En als ik geen eten heb kan ik op school altijd wat bestellen, zowel op school als bij een van de restaurantjes in de buurt.

De kinderen eten –op een paar uitzonderingen na- altijd warm tussen de middag. Of ze kiezen voor de schoollunch (3 opties) of ouders/staff komen eten brengen. Led eet altijd met de Khmer staff mee. Een van de schoonmaakster is ook kok en maakt iedere dag eten voor een man of 30. Uiteraard rijst met daarbij wat vis, groente en/of soep.

Verkeer

Het verkeer in Siem reap is een soort georganiseerde chaos. Allereerst is er een enorme varieteit aan voertuigen op de weg. Zo zijn er tuktuks, fietsen, auto’s, bussen, minivans, handkarren en natuurlijk eindeloos veel motoren/scooters. Het probleem is dat bijna niemand hier een rijbewijs heeft en men geen flauw benul heeft van verkeersregels. Inhalen doe je zowel rechts als links en richting aangeven is optioneel. En nooit te vertrouwen aangezien iedereen vergeet z’n knipperlicht uit te zetten na een bocht. Als je je hier woont is het ook niet de vraag óf je vroeg of laat een ongeluk krijgt, maar wanneer.

Men rijdt hier officieel rechts, maar als je een bocht naar links wilt maken ga je alvast links rijden en maak je een korte bocht, daarna blijf je links rijden tot je weer naar rechts moet en dan meng je je weer in het verkeer. Tenzij je aan de linkerkant moet zijn, dan blijf je gewoon links rijden tot je bestemming. Als je naar rechts wilt maak je dus een iets ruimere bocht om het tegemoetkomende verkeer rechts van je te laten passeren (snap je het nog?)Hoe gevaarlijk dit ook klinkt, het gaat meestal pas fout als je de officiele regels probeert te volgen. Daarbij maken de Cambodjanen er een sport van om nooit te hoeven stoppen. Bij kruispunten rijdt iedereen langzamer en zigzag je een beetje naar de overkant. Als je dan toch recht op iemand af rijdt (of hij op jou) en bijna botst wordt dit meestal met een grote lach afgedaan. Agressie in het verkeer komt nauwelijks voor.

Aangezien veel gezinnen hier een motor hebben als enige vorm van transport(een auto is te duur en fietsen is voor écht arme mensen(?) en lopen doe je al helemaal niet) wordt dus ook alles vervoerd op zo’n ding. Van 5 mensen op een motor kijken wij al lang niet meer op. Inmiddels hebben wij de kunst ook al aardig onder de knie en hebben wij ook onze nodige stoelen, kasten en fietsen al achter op de motor vervoerd.

Markt

Op de markt kun je alles kopen, maar dan ook echt alles. We hebben hier ook wel gewone supermarkten, maar die zijn relatief duur. Groente en fruit is bijvoorbeeld 2x zo duur in de supermarkt. Ik heb mijn vaste verkopers waar ik fruit, groente en eieren haal. Dit kost soms wel veel tijd. Want groente haal ik bij mevrouw 1, eieren en mango’s bij mevrouw 2, maar bananen en meloen haal ik bij mevrouw 3 die niet op de markt staat. Vervolgens haal ik brood bij meneer 4 en moet ik naar de supermarkt als ik westerse producten nodig heb zoals muesli en yoghurt.

Verder laat ik op de markt sieraden schoonmaken, mijn kleding verstellen en kopen we er onze keukenspullen en wasmiddel.

Ook komen er regelmatig verkopers in de straat die fruit verkopen, al komen die meestal als wij aan het werk zijn.

Naast fruit wordt er ook water bezorgd. Het water uit de kraan is niet drinkbaar, daarom drinkt hier iedereen water uit blauwe 20L vaten. Je betaalt 1x $5 statiegeld en vanaf dat moment betaal je alleen $0,75 voor een nieuw vat als je je oude inlevert. Je belt gewoon je leverancier of wacht totdat hij weer een keer langskomt.

Wassen

Ons appartement is te klein voor een wasmachine, dus brengen wij onze was meestal weg. Verderop in de straat zitten 2 leuke dames die voor $1 per kilo alles (met de hand!) wassen en ook nog strijken. Helaas gaat je kleding niet enorm lang mee op deze manier en witte kleding krijg je ook niet per sé witter terug. (je moet uberhaupt geen witte kleding willen dragen in Cambodja) De witte kleding gaat dus naar de andere wasserette waar ze wel wasmachines hebben. Maar we vinden de dames zo leuk dat we ze hun business gunnen en toch het meeste naar hun brengen. Ook doet onze schoonmaakster (jaja, wat een luxe!) wat was als ze komt.

Adressen

In Siem Reap hebben maar weinig straten een naam. En de straten die wel een naam hebben worden vaak anders genoemd. Zo wordt 7 Makara Road door iedereen Highschool Road genoemd, omdat er een grote Highschool zit. River road heet officieel Pokambor Avenue en Thnou street wordt Hospital road genoemd omdat…je snapt ‘m.

Zo hebben wij dus geen straatnaam en geen adres. We zouden een postbus kunnen aanvragen maar die zou leeg blijven want niemand verstuurd hier post. Er zijn dus ook geen postbodes. Zo nodig kunnen wij de postbus van school gebruiken, maar niet alles komt aan hebben we gemerkt.

 “De vraag waar woon jij?” is hier dus ook niet gemakkelijk te beantwoorden. Vaak maakt men gebruik van landmarks zoals grote hotels of banken. Nog vaker spreek  je af op een bekende plek in de buurt en ga je samen naar het huis.

Kentekens zijn dus ook niet geregistreerd. Mijn motor heeft weliswaar een nummerplaat, maar deze staat op naam van een Cambodjaanse man, waarschijnlijk de eerste eigenaar van de motor. Dat kaartje is tevens mijn eigendomsbewijs.

Als je na een overtreding  wordt aangehouden kun je ervoor kiezen om de boete (vaak $1-2) op het politiebureau te betalen. Als je dat niet doet is er dus geen enkele manier om je op te sporen. Maar als je met een helm op rijdt wordt je in principe nooit aangehouden.

Dit waren een paar voorbeelden uit ons dagelijks leven. Ik heb helaas maar weinig foto’s dit keer aangezien m’n telefoon was gecrashed en ik al m’n foto’s kwijt ben.

Met ons gaat alles prima, nog 1 weekje werken en dan hebben we lekker vakantie. De temperaturen zijn ook weer gezakt van extreem heet naar heel warm en we hebben weer wat regen gehad.

Liefs,

Led en Evelien