Gelukkig 2016!

Lieve allemaal,

Wij zijn 2016 goed begonnen, kijkend naar het vuurwerk met onze blote voeten in het zand. Wij hadden maar liefst 3 weken kerstvakantie en we zijn we lekker naar Thailand geweest. Afgezien van wat korte bezoekjes aan Bangkok waren we er 10 jaar geleden voor het laatst.

We hebben een fantastische vakantie gehad!

Vanuit Siem Reap namen we de taxi naar Bangkok, toevallig gingen onze vrienden Jyoti en Dan ook naar Bangkok, dus hebben we gezellig de taxi gedeeld. Vanaf daar gingen zij naar respectievelijk Brussel en New York en wij vlogen naar Chiang Mai, een stad in het noorden.

De eerste ochtend was ik vroeg wakker en ging eens googlen wat we allemaal konden doen in en om Chiang Mai. Ik las iets leuks over de Mae Hong Son loop, een 650km lange motortocht die leidt door de national parks en langs het stadje Pai waar we ook heen wilden. Gelukkig leek het Led ook een leuk plan dus zo gezegt, zo gedaan. Kaart van de omgeving gekocht, 2 motors gehuurd(Honda Dream 125 cc), nog een beetje meer googlen en 2 dagen later waren we op weg. Gelukkig reizen wij altijd met hele kleine rugzakjes(6kg) dus die zijn gemakkelijk achterop te binden. De eerste dag was een beetje saai, veel snelweg, al was het laatste stuk prachtig. We hebben overnacht in een klein dorpje, Mae Sariang, voor maar €6,50! De benzine is trouwens ook goedkoop in Thailand, iedere dag reden we ongeveer 160km op één tank, en het kostte maar €1 om die weer te vullen. De tweede dag reden we naar Mae Hong Son, we gingen lekker vroeg op pad, maar dat bleek een vergissing. KOUD!!!! We zaten redelijk hoog in de bergen en dan de rijwind erbij…We hadden allebei een lange broek, schoenen, 3 lagen tshirts en een dik vest aan. Dan een sjaal om en capuchon over je hoofd en daaroverheen onze helm.

Gedurende de dag werd het wel wat warmer, maar het bleef fris tijdens het rijden. Maar het was het waard, want wat was het mooi. We reden door de bergen over een weg die gemaakt leek voor motoren. Superstrak asfalt, weinig verkeer en prachtige vergezichten. Wel vielen de afstanden ons wat tegen. Iedere dag reden we wel zo’n 140-160km, en dat is wel veel op zo’n brommertje. Onderweg stopten we af en toe voor wat eten en drinken, het grappige was dat er ongeveer om de 10km wel een leuk koffietentje te vinden was. Eten bestelden we een beetje op goed geluk, we wezen aan wat iemand anders aan het eten was en als we mazzel hadden van een plaatje. Zo had Led een keer heerlijke noodlesoep waar de kippenpoten indreven. En dus geen drumsticks maar echt de klauwen met de nageltjes er nog aan…Eerijk is eerlijk, de soep was heerlijk.

De derde dag bracht ons naar Pai, dit was wel de allermooiste rit. Het was af en toe wel pittig, eindeloos veel haarspeldbochten, soms zo steil dat je in de eerste versnelling omhoog moest, maar wel heel leuk rijden. Er wordt gezegd dat het stuk tussen Mae Hong Son en Chiang Mai maar liefst 1894 bochten heeft! We hebben ze niet geteld, maar het waren er wel een hoop ja.

Aan het eind van de middag kwamen we aan in Pai een stadje in de bergen. We hadden een superleuke bungalow geboekt met aan alle kanten uitzicht op de Bergen. Superaardige eigenaars. Helaas konden we maar 2 nachten blijven, ze zaten helemaal volgeboekt. Anders zaten we er nog…

Ik ben, net zoals in Ching Mai, nog naar een Muay Thai bokstraining gegaan. Superleuk om eens op een andere manier les te krijgen. Wel heel pittig. 2 uur trainen en als je niet hard genoeg je best deed kwam de baas langs en kreeg je een tik van z’n bamboestok.  

Na 3 dagen Pai reden we terug naar Chiang Mai. We waren al gewaarschuwd dat er aan de weg gewerkt werd de eerste 30 km. Éen grote stofbende dus. Ondanks de pittige rij-afstanden was het een geweldige trip, al zou ik hem de volgende keer wel anders indelen.

Na weer een nachtje Chiang Mai pakten we de bus naar Chiang Rai om de beroemde witte tempel te zien. Na 1,5 jaar Cambodja zijn wij wel een beetje uitgetempeld, maar deze wilden we wel heel graag zien. En terecht, zo bleek. We waren zwaar onder de indruk. Hij leek wel gemaakt van ijs!

Vanuit Chiang Rai vlogen we via Bangkok naar Krabi in het zuiden. Daar pakten we de volgende dag de boot naar Koh Lanta. Daar hebben we lekker weinig gedaan. ‘s ochtends voor de ergste warmte gingen we lekker naar het strand, ‘s middags verkenden we het eiland om vervolgens aan het eind van de middag weer naar het strand te gaan. ‘s Avonds was het daar superleuk. Overal kampvuren, fakkels en gekleurde lampions. Helaas werd ik eerst ziek, en een dag later Led ook. Allebei leken we een griepje te pakken te hebben. Toen we ons goed genoeg voelden om te reizen hebben we de boot gepakt naar het vaste land, Ao Nang. Daar nog 2 dagen grotendeels in bed gelegen. We zouden op de terugweg nog even in Bangkok blijven om wat dingen te kopen die in Cambodja niet te krijgen zijn, maar dat hebben we maar geskipt. Alleen even snel naar een winkel gegaan om bokshandschoenen te kopen en de volgende dag weer in de taxi naar huis.

Dus jammer van de laatste week, maar we realiseerden ons ook dat we tot nu toe zelden echt ziek zijn geweest op vakantie, en we kunnen altijd terug. En dat gaan we zeker doen! Ik zelfs al heel snel. Een hele goede vriendin, Deborah, gaat in april trouwen op Ko Tao, en ik ben erbij!

En toen was het weer tijd voor werk. Na maar 2 dagen gewerkt te hebben werd Led behoorlijk ziek. Heel vervelend, helemaal omdat het zijn verjaardag was. Na 3 dagen diarree toch maar naar de kliniek waar hij meteen aan het infuus werd gelegd. Hij was 5kg afgevallen en helemaal uitgedroogd. Daarna voelde hij zich weer een stuk beter en was het mijn beurt. Ik lag vervolgens het hele weekend in bed, afgezien van zo’n 40 sprintjes naar de wc. Meteen antibiotica gehaald, maar na 4 dagen ging het nog niet beter. Ook maar naar de kliniek, bleek ik ook behoorlijk uitgedroogd. Ik dus ook aan het infuus. We bleken allebei een darmbacterie te hebben. Nu zijn we weer helemaal beter en hebben het hopelijk weer gehad voor dit jaar.

Vorige week hebben we eindelijk Led’s verjaardag gevierd. We hebben alle assistenten van school meegenomen naar de midgetgolfbaan. Het was echt superleuk.

Afgelopen week hebben we eindelijk een beetje gemerkt dat het nu het koude seizoen is. Overdag was het maar 25 graden en in de ochtend zelfs 15!!! Helaas was het maar van korte duur en nu is het weer gewoon 30-35 graden.

Verder zijn we bezig met onze reis naar Nederland! Ik kom aan op 26 juni, blijf een week en ga vervolgens naar Dublin met m’n moeder. Daarna vlieg ik door naar Glasgow waar ik Led ontmoet. Vanaf daar gaan we samen Iris op zoeken op Isle of Lismore en dan gaan we nog een paar dagen treinen door Schotland. Vervolgens blijven we nog een week samen in Nederland en vliegen we op 21 juli weer naar Siem Reap.

Liefs

Led en Evelien