Pchum Ben Holiday

Hi allemaal,

Nog aan het nagenieten van de laatste mooie dagen? Wij genieten iedere dag volop van de warmte en de zon. Qua regenseizoen hebben we tot nu toe mazzel, het regent veel minder dan normaal. Tot nu toe nog geen hele dagen regen gehad gelukkig. In deze periode 3 jaar geleden stond half Siem Reap onder water. Als het goed is zijn er inmiddels maatregelen getroffen om dit tegen te gaan.Zoals gewoonlijk hebben we weer een hoop beleefd afgelopen periode.

Onze vrienden Greg en Sinéad trokken in hun nieuwe woning. Omdat dit een nieuw gebouwd huis is werd er voordat zij erin trokken een ceremonie gehouden. Hiervoor werden 3 monniken uit een naburig dorp gehaald. De huisbaas, zijn familie, Sinéad, Greg, wat andere vrienden en wij zaten er in een halve kring omheen. Het was een half uur in een zeer oncomfortabele houding zitten (je mag namelijk nooit met je voetzolen naar een monnik zitten) op de stenen grond terwijl de monniken aan het chanten waren. Wel erg leuk om mee te maken. Daarna was er natuurlijk eten. Er is namelijk altijd en overal eten in Cambodja. Vervolgens kwamen er nog veel meer mensen en veel meer eten en was er bier, heel veel bier.

Op het werk gaat het nog steeds goed. Led heeft de tijd van zijn leven en zegt dat hij nog nooit zo’n leuke baan gehad. Meestal werkt hij met kleine groepjes aan een activiteit zoals een bepaalde letter oefenen of iets creatiefs. Ook het samenwerken die 2 uurtjes per week gaan prima. Omdat iedereen hier een nieuw sociaal netwerk moet opbouwen zijn je collega’s ook automatisch de plek waar je vrienden maakt. Laatst hadden we een spontane woensdagmiddagborrel en dan komt ook meteen bijna iedereen. Erg gezellig.

Ieder semester moeten we minstens 1x op fieldtrip. Ik heb inmiddels mijn eerste gemaakt. Met de klas ben ik naar de redactie van de Phnom Penh post geweest (de Siem Reap afdeling). In de klas zijn we namelijk bij de vakken creatief schrijven en ‘literacy’ bezig met het schrijven van krantenberichten. Lekker makkelijk, je geeft aan de administratie door wanneer en hoe laat je gaat en zij zorgen ervoor dat het busje met de chauffeur op de afgesproken tijd klaar staat. Geen gedoe met ouders, ik heb immers een assistent die mee kan.

Afgelopen week was het Pchum Ben, een van de belangrijkste feestdagen van het jaar. Veel zaken gaan dicht en iedereen gaat een paar dagen naar zijn of haar familie. Wij hadden dus lekker een weekje vakantie. Met drie collega’s zijn we per taxi naar Bangkok gegaan. Het was tot de grens, zo’n anderhalf uur, wel ff proppen met 5 volwassenen plus chauffeur in een gewone auto. De Cambodjanen hadden de grootste lol om die 5 barang die zo opgepropt zaten. Voor Cambodjanen is het vrij gebruikelijk om een auto zo vol mogelijk te proppen, maar als je het een stel buitenlanders ziet doen is het toch wel heel grappig. Bij de grens eerst in de rij om Cambodja uit te gaan. Vervolgens loop je naar de andere grens. Dan weer in de rij aan de Thaise kant. Gelukkig stond onze andere chauffeur al op ons te wachten en konden we na een kleine 2 uur onze weg vervolgen. De wegen in Thailand zijn fantastisch, in 3,5 uur stonden we voor onze slaapplek.

Eindelijk betaalt het uit dat we mensen over de hele wereld kennen, want we konden logeren in het appartement (kamertje) van Andrea, een vriendin die we in Siem Reap hebben ontmoet. We zaten in een leuke buurt vlakbij Victory monument. Het was een kwartiertje lopen naar de skytrain en konden zo makkelijk de stad door. We hebben wat nieuwe buurten verkend, lekker in het park gezeten, beetje geshopt en heerlijk gegeten. Zij had een paar leuke tips voor de buurt. Zo hebben we ’s avond lekker gezeten op een rooftopbar met uitzicht op de skytrain. ook hebben we een dagtrip gemaakt naar Ayutthaya. Daar hebben we een hoop tempels bewonderd. Ik had niet verwacht dat ik dit ook zou zeggen, maar Thailand is duur! In verhouding met Cambodja dan.

Op de terugweg had ik voor het eerst sinds we hier zijn een enorme cultuurshock toen we Cambodja weer in kwamen. Aan de Thaise kant was alles schoon, er was een mooie wachtruimte met airconditioning en alles zag er nieuw uit. 100 meter verder aan Cambodjaanse zijde was het een achenebisj zooitje. Je stond buiten in de rij onder een klein afdakje en als je mazzel had stond je in de buurt van een fan. Ook het grensplaatsje Poipet zag er ineens extra smerig en armoedig uit. Wat een enorm verschil me Thailand!

Ons huisje bevalt nog steeds erg goed. Sinds een maandje hebben we een boiler laten installeren en kunnen we eindelijk warm douchen, wat een luxe! Ook hebben we er een nieuwe hobby bij: kakerlak-curlen. Af en toe zien we er eentje rennen. Snel de deur open en hem dan naar buiten sjoelen met de bezem. In de slaapkamer en badkamer zitten aardig wat spinnen. Ach, beestjes horen er nou eenmaal bij. Zolang het geen slakken zijn…Zelfs mijn angst voor honden heb ik hier redelijk overwonnen. Tja, als je uitgelachen wordt door 7-jarige kinderen als je achteruit deinst voor een hond die zij vervolgens met een stok wegjagen kom je er snel overheen.

Op de school waar ik vrijwilligerswerk doe, New Bridge, gaan de zaken ook erg goed. De bibliotheek is in volle gang en als ik aankom zie ik altijd kinderen lezen of een spelletje doen. Het leesniveau van de kinderen gaat met sprongen vooruit. We zijn nu bezig met het maken van een brochure zodat we vrijwilligers trekken die kunnen lezen met de kinderen. Hopelijk doneren ze ook wat geld zodat we de leraren in ieder geval reiskosten kunnen geven.

De vakantie is helaas weer voorbij, we moeten maar liefst 5 weken werken voordat we weer een paar dagen vrij hebben voor het waterfestival. Afzien hier!

Liefs, Led en Evelien